یه روز عشق و دیونگی و کوری با هم قایم موشک بازی میکردن

دیوونگی چشم میبنده عشق و کوری میرن لای بوته های گل رز قایم میشن

دیوونگی عشق و لای بوته میبینه میگه عشق دیدمت سوختی

عشق وقتی میخواست بیاد بیرون چشمش میخوره به تیغ های گل رز و زخمی میشه

از اون روز به بعد دیوونگی و کوری قول میدن تا آخر پیش عشق بمونن.

توگفتی تا شقایق هست زندگی باید کرد؛شقایق هست تو نیستی چه باید کرد؟

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی

چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی

خلیل آتشین سخن_ تبر به دوش بت شکن

خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

برای ما که خسته ایم نه -ولی.............

برای عده ای چه خوب شد نیامدی

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام

دوباره صبح _ظهر_نه غروب شد نیامدی

شبی در حالت مستی گذشتم بر ویرانه ای

که ناگه چشم مستم افتاد بر خانه ای

پدرک کورو فلج افتاده اندر گوشه ای

مادرک پریشان همچون پروانه ای

پسرک از سوز سرما می گیرد دندان به لب

دخترک آن طرف مشغول عشق بازی با مردک بیگانه ای

پس از آن که مرد فارغ گشت از عشق بازی با دخترک

دست در جیب برد و شمرد اسکناس چند دانه ای

در آن حالت مستی قسم خوردم که  دگر نگذرم بر هیچ ویرانه ای

تا نبینم دختری عفت فروشد بهر نان خانه ای

مردمان در زمان شما شش گروهند:شیر و گرگ و روباه و سگ و خوک و گوسفند

شیر شاهان جهانند که هر یک از ایشان می خواهند غالب باشند نه مغلوب .

گرگ بازرگانان شمایند که چون چیزی را بخرند مذمت می کنند و چون بخواهند بفروشند تعریف می کنند.

روباه آن کسانند که به نام دین نان می خورند و آن چه بر زبان می رانند در دل ندارند.

سگ آن کسانند که در روی مردم پارس می کنند و همه از ترس زبانش به اکرام او می پردازند.

خوک نامردان و همانند ایشاند که به انجام دادن هر کار زشت و ناپسندی پاسخ مثبت می دهند.

و اما گوسفند آن کسانند که پشم های ایشان رامی کنند و گوشتهایشان را می خورند و استخوان هایشان را می شکنند و آیا گوسفند در میان شیر و گرگ و روباه و سگ و خوک چه می تواند کند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

روزی از روزها پدری از یک خانواده ثروتمند پسرش را به مناطق روستایی برد تا او دریابد مردم تنگدست چگونه می کنند .آنان دو روز دو شب را در مزرعه خانواده ای بسیار تنگدست سر کردند و سپس به سوی شهر بازگشتند.

در نیمه ها ی راه پدر از پسر پرسید :خوب چسرم به من بگو سفر چگونه بود ؟

_خیلی خوب بود پدر

_پسرم آیا دیدی مردم فقیر چگونه زندگی می کنند؟

_بله پدر دیدم

_بگو ببینم از سفر چه آموختی؟

_من دیدم که ما در خانه خود یک سگ داریم و آنها چهار سگ داشتند.ما استخری داریم که تا نیمه های باغمان طول دلرد و آنان برکه ای دارند پایانی ندارد.ما فانوسهای باغمان را از خارج وارد کرده ایم اما فانوسهای آنان ستارگان آسمانند.ایوان ما تا جلوی حیاطمان ادامه دارد اما ایوان آنان تا افق گسترده است .ما قطعه زمین کوجکی داریم که در آن زندگی می گنیم اما آنان کشتزارهایی دارند که انتهایشان دیده نمی شود.ما پیشخدمت هایی داریم که به ما خدمت می کنند و آنان خود به دیگران خدمت می کنند.ما غذای مصرفیمان را خریداری می کنیم اما آنها غذایشان را خودشان تولید می کنند .ما در اطراف ملک خود دیوارهایی داریم تامارا محافظت کنند اما آنها دوستانی دارند که از آنها محافظت می کنند.آن پسر همچنان سخن می گفت و پدر سکوت کرده بود و سخنی برای گفتن نداشت.

پسر سپس افزود :متشکرم پدر که نشان دادی ما چقدر فقیر هستیم.  

life is like a piano

black and white

black keys are sadness and white keys are happiness

when you press this keys

this is music of life